Pacjent może upoważnić daną osobę do dostępu do dokumentacji medycznej i tą samą lub inną osobę do dostępu do informacji o stanie zdrowia.
Upoważnienie nie wymaga szczególnej formy – można go udzielić na piśmie, a także ustnie w placówce medycznej (pracownik tej placówki powinien to odnotować w dokumentacji medycznej). W praktyce, zwykle jesteśmy pytani, czy upoważniamy jakąś osobę do dostępu do informacji o naszym stanie zdrowia oraz do naszej dokumentacji medycznej podczas pierwszej wizyty u lekarza lub w danej placówce.
Osoba upoważniona – do czasu odwołania upoważnienia – może zasięgnąć informacji o stanie zdrowia pacjenta w każdym czasie, także wtedy, gdy pacjent trafi do szpitala nieprzytomny lub utraci przytomność w trakcie hospitalizacji. Dotyczy to również osób będących w związkach partnerskich (czy osób LGBT).
Jeżeli upoważnienie zostało złożone w innej placówce medycznej, niż pacjent przebywa aktualnie, osoba upoważniona powinna udać się do tej placówki i uzyskać kopię upoważnienia, a następnie przedłożyć ją w szpitalu, w którym przebywa nieprzytomny pacjent.
Warto podkreślić, że są to dwa odrębne upoważnienia, które pacjent w każdym czasie może zmienić. Pacjent może podać na potrzeby upoważnienia dane osobowe osoby, którą upoważnia, czyli imię i nazwisko, numer telefonu, datę urodzenia lub PESEL (jeśli zna). RODO tutaj nie zabrania podawania danych, jak również nie jest potrzebna zgoda osoby, którą pacjent wskazuje. Co do zasady wskazujemy jedną osobę do każdego upoważnienia. Nie można upoważnić np. czterech osób naraz.
Należy pamiętać, że takie upoważnienie jest prawem a nie obowiązkiem pacjenta. Niemniej, warto z upoważnienia korzystać, aby osoby, które wskażemy – zwłaszcza w nagłych sytuacjach – miały dostęp do dokumentacji i informacji o naszym stanie zdrowia, także na każdym etapie hospitalizacji oraz po jej zakończeniu.
