Podarować życie
historia Marka,
który oddał nerkę
swojej żonie

Kiedy dowiedziałem się od żony, że będzie konieczna transplantacja nerki byłem bardzo smutny i zmartwiony, bałem się o jej życie. Pomyślałem wtedy, że może jest szansa, abym mógł zostać dawcą nerki dla żony. Widziałem, jak słabo się czuła i miała nieprawidłowe wyniki badań.

Stan zdrowia mojej żony bardzo się pogorszył i trafiła na oddział nefrologii w Uniwersyteckim Centrum Klinicznym GUMed w Gdańsku. Była pod wspaniałą opieką medyczną prof. Tomasza Liberka nefrologa z Gdańska. Kreatynina bardzo wzrosła i moja żona musiała wyrazić zgodę na leczenie nerkozastępcze – hemodializy w wyżej wymienionej Klinice. Wtedy bardzo bałem się o jej życie i zdrowie, w tym momencie pojawiła się pierwsza myśl czy mógłbym zostać potencjalnym dawcą nerki dla żony.

Rozmowa z najbliższą rodziną, lekarzami, koordynatorem dawstwa żywego Panią Alicją Patołą orazpsychologiem szpitala w Gdańsku uświadomiła mi, że można normalnie żyć z jedną nerką, a drugą podarować bliskiej i ukochanej osobie, która pilnie potrzebuje tego przeszczepu. Początkowo miałem obawy o stan mojego zdrowia z uwagi na to, że mój Tata był dializowany przez ponad 9 lat, nie mógł mieć przeszczepu nerki, chorował na serce, zmarł pół roku przed Naszym przeszczepem. Wiedziałam, że muszę regularnie wykonywać badania lekarskie, że zostanę pacjentem nefrologicznym po oddaniu nerki, że muszę dbać o zdrowy styl życia, dietę. Obecnie nie czuję żadnego dyskomfortu w życiu codziennym. Czuję się tak, jakbym miał dwie nerki. Jestem przeszczęśliwy, że mogłem uratować życie mojej żonie. Wiem, że żona bardzo dba o nerkę przeszczepioną, którą jej podarowałem, bo bardzo ją kocham.

Wiedzę na temat dawstwa żywego czerpałem od lekarzy, Pani prof. Alicji Dębskiej-Ślizień, koordynatora transplantacyjnego Dawcy Żywego, Poradników Transplantacyjnych dotyczących Transplantacji nerki od dawcy żywego, z publikacji medycznych w internecie, a także uczestnicząc wraz z żoną w Biegu po Nowe Życie i w zdobywaniu Korony Gór Polski, rozmawiając z lekarzami, osobami po transplantacji, żywymi dawcami narządów: nerki, fragmentu wątroby.

Procedura pobrania nerki od żywego dawcy jest bezpieczna. Rodzinny przeszczep nerki odbył się w UCK GUMed w Gdańsku. Operację pobrania nerki wykonał dr nauk med. Maciej Śledziński. Transplantolog wykonujący przeszczep nerki u żony dr nauk med. Marian Łukiański. Zespolenia naczyniowe wykonał dr nauk med. Jacek Wojciechowski. Operacja była wykonywana w znieczuleniu ogólnym kilka godzin (od 2 do 4 godzin). Zabieg pobrania nerki wykonywany był w moim przypadku metodą laparoskopową (nefrektomia laparoskopowa). Operacja laparoskopowa wiąże się z mniejszymi bliznami, mniejszym bólem i krótkim czasem rekonwalescencji. Dawca nerki zostaje ok. 4 dni po pobraniu nerki w szpitalu. Został powołany osobny specjalny zespół transplantacyjny lekarzy chirurgów, transplantologów, anestezjologa do pobrania nerki od dawcy i drugi zespół lekarzy chirurgów, transplantologów do przeszczepiania nerki u biorcy. Transplantacja nerki była operacją zaplanowaną już dużo wcześniej.

Razem z żoną jestem bardzo zadowolony z opieki nefrologiczno-transplacyjnej w UCK w Gdańsku. Jesteśmy bardzo wdzięczni prof. Alicji Dębskiej-Ślizień, wszystkim lekarzom z oddziału transplantacyjnego, pielęgniarkom nefrologicznym oraz wszystkim pracownikom za cudowną opiekę przed i potransplantacyjną, Pani koordynator transplantacyjnej Dawcy Żywego, fizjoterapeucie, Pani dietetyk.

Przed rodzinnym przeszczepem nerki miałem dostęp do opieki psychologicznej w Gdańsku. Rozmawiałem z psychologiem, o tym, że bardzo pragnę zostać dawcą nerki dla ukochanej żony. Zostałem poinformowany, że mogę w razie potrzeb korzystać z porady psychologa. I za to też chciałbym serdecznie podziękować!

Po pobraniu nerki czułem się bardzo dobrze. Ogólny stan zdrowia i moje samopoczucie były dobre. Byłem lekko osłabiony po narkozie. Miałem lekko podwyższoną wartość kreatyniny, ale lekarz zapewniał ze wyniki będą się poprawiać i tak się stało. Poza tym nie było żadnych powikłań pooperacyjnych. Ważne dla mnie było zadbanie o zdrowy styl życia i psychiczny dobrostan.

Po wybudzeniu się na sali pooperacyjnej poprosiłem pielęgniarkę, aby zapytała się o stan zdrowia mojej żony, czy przeszczepiona nerka zaczęła prawidłowo funkcjonować. Kiedy dowiedziałem się, że nerka żony zaczęła pracować jeszcze na stole operacyjnym to byłem przeszczęśliwy i miałem łzy w oczach, że operacja się zakończyła sukcesem. Nie zawahałbym się po raz drugi oddać żonie swoją nerkę. Moja żona nie jest dializowana od momentu transplantacji nerki i z tego bardzo się cieszę, to sprawia mi ogromną radość. Nie mogłem patrzeć już dłużej na jej cierpienie.

Moje życie po oddaniu nerki wygląda bardzo podobnie, z tym że, regularnie wykonuję zalecone badania kontrolne i przestrzegam diety, dostosowuję się do zaleceń lekarza. Ponadto bardzo dużo przebywam na świeżym powietrzu, chodzę na spacery, jeżdżę na rowerze, chodzę z żoną po górach.

Obecnie jestem pod stałą opieką lekarzy specjalistów, Pani prof. Alicji Dębskiej-Ślizień – nefrolog i transplantolog w Poradni Transplantacjnej w UCK GUMed w Gdańsku. Wizyty kontrolne odbywają się co ok. 3 miesiące, z uwagi na to, że zawsze jak żona ma wyznaczoną wizytę u lekarza, to ja również dodatkowo mam zlecone badania i razem jesteśmy na wizycie u Naszej Pani Profesor.

Być dawcą dla mnie to znaczy oddać cząstkę siebie, podarować Nowe Życie ukochanej osobie. To piękne gdy widzę, jak moja żona codziennie wstaje do pracy uśmiechnięta i zadowolona. Możemy razem chodzić po górach, spełniać swoje marzenia, podróżować. Mój Tata, którego już nie ma z Nami, myślę, że byłby teraz na pewno bardzo dumny i szczęśliwy, że ofiarowałem żonie Nowe Życie. Tym, którzy rozważają taką możliwość, albo wahają się z różnych względów, aby zostać dawcą nerki powiedziałbym, że jestem doskonałym przykładem na to, że można normalnie żyć, pracować, podróżować, uprawiać sport z jedną nerką. Podarowanie nerki jest czymś najpiękniejszym co można dać ukochanej osobie,