Proces gojenia się rany pooperacyjnej wymaga zwiększonej pracy organizmu biorcy przeszczepu, dlatego tak ważne jest, aby przestrzegać zaleceń dietetycznych otrzymanych od lekarza. Dieta powinna uwzględniać preferencje pokarmowe Pacjenta, przy czym eliminować produkty, które wpływają na poziom stężenia leków immunosupresyjnych w organizmie – np. grejpfrut i jego przetwory – powodują wzrost poziomu wielu leków.
Pierwsze 2-3 tygodnie po zabiegu – czyli w bezpośrednim okresie pooperacyjnym – obowiązują inne zasady diety, niż w okresie późniejszym. Sam proces gojenia się rany wymaga zwiększonej ilości białka (jaja, chude mięso) oraz witaminy C (soki naturalne, o ile nie ma ku temu przeciwwskazań, np. cukrzycy). Pod koniec tego okresu nerka zazwyczaj podejmuje prawidłową funkcję, co wiąże się ze zwiększoną filtracją i koniecznością przyjmowania w posiłkach zwiększonej ilości fosforu (nabiał, chude mleko, ryby).
W całym okresie potransplantacyjnym zaleca się stosowanie diety lekkostrawnej zbliżonej do diety stosowanej w cukrzycy typu 2. Dieta ta polega na przyjmowaniu 4-6 zbilansowanych posiłków, które nie obciążają przewodu pokarmowego, zwłaszcza wątroby. Dieta stosowana w cukrzycy typu 2 może służyć również tym Pacjentom, którzy mają prawidłowe wartości glikemii i nie rozpoznano u nich „cukrzycy potransplantacyjnej”.
Zasady, którymi należy się kierować:
- Regularność spożywanych posiłków (o stałych porach) ze względnie zmienną zawartością węglowodanów w poszczególnych posiłkach. Węglowodany (białe pieczywo, białe makarony, pączki, drożdżówki, bułki maślane) spożywane w nadmiarze powodują wzrost glukozy we krwi, a następnie przekształcane są w energię. Niewykorzystana we właściwy sposób energia odkładana jest w postaci tkanki tłuszczowej;
- Unikanie produktów wysokokalorycznych złożonych z cukrów prostych lub złożonych (cukier, słodycze, ciasta, miód, dżem, owoce kandyzowane, owoce w cukrze). Układając jadłospis należy brać pod uwagę takie produkty, które posiadają niski indeks glikemiczny (IG).Produkty z wysokim IG są szybko trawione i równie szybko podnoszą stężenie glukozy – co nie jest korzystne. Produkty o niskim IG są trawione i wchłaniane wolno, dlatego stopniowo podnoszą, a następnie obniżają stężenie glukozy. Należy zwrócić uwagę, że produkty o niskim IG mogą być wysokokaloryczne. Na ostateczną wartość IG w produkcie ma wpływ jego obróbka kulinarna. Przykładowo – niższy IG mają produkty przygotowywane al dente (niedogotowane lub półtwarde), ponieważ są one wchłaniane wolniej z przewodu pokarmowego;
- Picie odpowiedniej ilości wody, w tym unikanie napojów wysokoenergetycznych, zawierających alkohol i energetyzujących.
